Bloczek betonowy to element budowlany wykonany z betonu, stosowany w budownictwie jako materiał konstrukcyjny do wznoszenia ścian nośnych i przegród. Bloczki betonowe są produkowane w różnych rozmiarach i kształtach, co umożliwia dostosowanie ich do różnych potrzeb budowlanych. Budowa ścian fundamentowych z bloczków betonowych wymaga dokładnego przygotowania terenu, projektowania zgodnego z normami technicznymi, montażu bloczków betonowych, zbrojenia ściany, wypełnienia betonem, izolacji ścian fundamentowych, utworzenia płyty fundamentowej oraz montażu ścian nośnych. Ile kosztuje budowa domu szkieletowego? Koszt i cena budowy w 2022 roku. Technologia modułowa; Domy prefabrykowane, czyli domy modułowe powstają – podobnie jak omówione wyżej budynki szkieletowe – z gotowych elementów, na przykład z bloczków betonowych lub z keramzytu. To najszybsza obecnie stosowana metoda budowy domu – cały Mała ilość wykonawców. Wznoszenie domów z perlitu jest dość świeżym zjawiskiem, a sama technologia jest dość nowa. Z tego względu wadą domu z perlitu może być sama jego budowa, gdyż w Polsce mimo iż takie domy powstają, to wciąż niewielu wykonawców zajmuje się wznoszeniem takich budynków, co może się wiązać z długim okresem oczekiwania na realizację. Jednocześnie materiał użyty do jej budowy musi być mrozoodporny i mało nasiąkliwy, gdyż ta część domu jest szczególnie narażona na zawilgocenie. Konstrukcję attyki najlepiej wykonać z bloczków betonowych lub betonu wylewanego na budowie w deskowaniu, a następnie ocieplić ją po bokach i od góry. Monolityczna attyka z betonu Przykładowo mocną stroną domów stawianych z keramzytobetonu jest przede wszystkim ich krótki termin budowy. Gotowe domy pod klucz są stawiane nawet w ciągu 3 miesięcy. Natomiast mocną stroną budowy domu z bloczków betonowych, jest łatwa dostępność materiału i możliwość modyfikacji projektu w trakcie budowy. JWJ1. Producenci materiałów budowlanych w instrukcji murowania określają w jaki sposób należy produkty składować, jak stosować oraz z jakich środków ochrony korzystać. Taki dokument zazwyczaj jest treściwy i krótki, chociaż nie wyczerpuje wszystkich aspektów wykonawczych, to jednak wykonawcy i nadzór powinni zawsze się z nim zaznajomić. 1. Do murowania trzeba używać odpowiednich narzędzi: kielni do zaprawy cienkowarstwowej lub do zaprawy tradycyjnej, pacy/struga do szlifowania, piły do cięcia, prowadnicy ułatwiającej cięcie, młotka z gumowym obuchem, poziomnicy i zmiotki. 2. Do łączenia bloczków przewidziane są zaprawy cienkowarstwowe, a także - w przypadku ścian działowych i prac wykończeniowych - klej poliuretanowy. 3. Sposób przygotowania zaprawy podany jest na jej opakowaniu. 4. Podczas stawiania muru należy przestrzegać poniższych zasad: murowanie zaczyna się od narożników; pierwszą warstwę wykonuje się na zaprawie cementowej, wyrównując nierówności podłoża. Jeśli jest taka konieczność, to formuje się przy tym odpowiednią hydroizolację poziomą; w przypadku bloczków z powierzchniami czołowymi profilowanymi na pióra i wpusty (P+W), w miejscach tych połączeń nie ma konieczności nanoszenia zaprawy w spoinie pionowej; przy murowaniu z bloczków z piórami i wpustami, z niewypełnioną zaprawą spoiną pionową, bloczki należy wsuwać jeden w drugi od góry, a nie dosuwać poziomo; bloczki docięte, lub w narożach (w spoinach pionowych, w których nie ma połączenia na pióra i wpusty), łączy się przez wypełnienie zaprawą spoiny pionowej; otworów tworzących uchwyty montażowe bloczków nie wypełnia się zaprawą murarską; przy murowaniu z bloczków profilowanych na zamek (Z) oraz gdy z obu stron występują tylko wpusty (W), spoiny pionowe należy wypełnić zaprawą (nanosi się ją na powierzchnie, które będą się stykać); przed murowaniem kolejnej warstwy zeszlifowuje się nierówności górnej powierzchni wykonanego już muru - przy pomocy pacy lub struga do szlifowania; przed nałożeniem zaprawy, trzeba oczyść z pyłu łączone powierzchnie; po ustawieniu i ustabilizowaniu bloczka w murze (przez uderzanie młotkiem z gumowym obuchem), nie należy go przesuwać; spoiny pionowe kolejnych warstw muru powinny być względem siebie przesunięte o minimum 0,4 wysokości elementu murowego (w przypadku bloczków o wysokości 240 mm, przesunięcie to wynosi 96 mm); do cięcia bloczków używa się piły ręcznej i prowadnicy kątowej lub piły taśmowej; podczas dłuższych przerw w pracach murarskich, wymurowaną ścianę należy zabezpieczać przed zamoczeniem przez przykrywanie od góry folią. 5. Dodatkowe wskazówki do murowania w warunkach podwyższonej temperatury: chronić przygotowaną zaprawę przed wysoką temperaturą, ustawiając ją w miejscach osłoniętych od promieni słonecznych; zwilżać powierzchnie murowanych bloczków wodą; nakładać zaprawę na krótkich odcinkach. 6. Dodatkowe wskazówki do murowania w warunkach obniżonej temperatury: murować w temperaturze wyższej od 0°C; bloczki nie mogą być przemarznięte, pokryte szronem lub śniegiem; stosować zaprawę zimową; w temperaturze niższej niż +5°C do rozrobienia zaprawy należy użyć ciepłej wody; chronić przygotowaną zaprawę przed chłodem; monitorować warunki temperaturowe i pogodowe; w trakcie wiązania zaprawy przez pierwsze 8 godzin, temperatura przy powierzchni muru nie powinna spaść poniżej -5°C; chronić świeżo wymurowaną ścianę przed nadmiernym przemarznięciem, zawilgoceniem i przesuszeniem, przez przykrywanie jej matami ocieplającymi. 7. Przed przystąpieniem do dalszych prac powinno się sprawdzić, czy zaprawa w murze prawidłowo związała, uderzając w powierzchnię muru młotkiem z gumowym obuchem. W przypadku odspojenia bloczków, dane fragmenty muru trzeba rozebrać. W tej krótkiej instrukcji zawarte są konkretne informacje, jak należy murować ściany krok po kroku. Mimo że czynności te są proste, jest wiele możliwości popełniania błędów, dlatego tak ważne jest przestrzeganie instrukcji oraz właściwy nadzór na budowie. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej + Pokaż więcej Tomasz Rybarczykfot. Solbet Informacja od opiekuna zlecenia potwierdziliśmy nr telefonu SMS'em potwierdziliśmy e-mail zweryfikowaliśmy treść wstępnych oczekiwań Dane kontaktowe Klient: A●●●●●● Tel: 794●●●●●● pokaż E-mail: b●●●●@●●●●● pokaż Szczegóły zlecenia Kategoria: Zlecenia na domy murowane Miejsce: Dąbrówka wielka - powiat zgierski, Łódzkie Technologia: tradycyjna murowana z bloczków YtongBudowany obiekt: dom jednorodzinnyZakres zlecenia: stan surowy otwarty - bez okien i dachuPowierzchnia obiektu: 136m²Materiał na dach: blachodachówkaBudynek podpiwniczony: nieProjekt: indywidualnyRodzaj dachu: dwuspadowyPoddasze użytkowe: takZgłoszenie budowy: formalności są zakończoneZlecenie od: osoby prywatnejTermin rozpoczęcia budowy: w ciągu 6 miesięcy Nr zapytania ofertowego: 9136635 Czy można zbudować dom ze styropianu? Jak się okazuje, ten z pozoru lekki i kruchy materiał doskonale nadaje się nie tylko do izolacji budynków, ale także do ich wznoszenia. Technologia budowy domów z bloczków styropianowych zyskuje na popularności, ponieważ jest bardzo prosta i tania, a do tego pozwala w bardzo krótkim czasie wybudować solidny budynek o doskonałych parametrach pod względem energooszczędności. Czym charakteryzuje się dom ze styropianu? Dom ze styropianu to nic innego jak budynek wzniesiony ze specjalnych bloczków lub pustaków styropianowych, które z wyglądu bardzo przypominają elementy ceramiczne lub betonowe. Materiał zwany jest również ekolitem i wytwarza się go ze styropianu o podwyższonej trwałości i odporności na wilgoć oraz działanie innych czynników zewnętrznych. Bloczki mają najczęściej około 30 cm wysokości i 100 cm szerokości, a więc są dość dużymi elementami. Sama metoda wznoszenia budynku z takich bloczków jest bardzo prosta – przypomina układanie klocków. Z tego względu możliwa jest za ich pomocą budowa domu metodą gospodarczą. Technologię wznoszenia budynków z takich materiałów opracowano w połowie XX wieku, jednak w Polsce pojawiła się ona całkiem niedawno. Wciąż nie jest zbyt popularna, ponieważ budzi wiele wątpliwości wśród inwestorów. Styropian sam w sobie jest przecież materiałem bardzo lekkim i podatnym na uszkodzenia, dlatego trudno uwierzyć, by można było z niego wznieść tak solidne mury jak z tradycyjnych materiałów. Jednak dom styropianowy pod względem wytrzymałości i trwałości niewiele ustępuje budynkowi wzniesionemu metodą tradycyjną. Trwałość ścian ze styropianu szacowana jest nawet na 60-100 lat - taką bowiem średnią gwarancję dają producenci materiałów. Gotowy styropianowy dom pod względem estetyki nie różni się niczym od budynków wybudowanych innymi metodami. Co więcej, za pomocą elementów styropianowych można zrealizować niemal każdy gotowy projekt domu opracowany dla tradycyjnej technologii, choć oczywiście konieczna jest jego adaptacja. Jeśli do tego dodamy niskie koszty i bardzo szybki czas budowy, okaże się, że ekolit jest bardzo ciekawym rozwiązaniem, które warto rozważyć, planując inwestycję budowlaną. Dom ze styropianu - na czym polega technologia budowy? Najprościej tłumacząc budowa domu ze styropianu polega na wzniesieniu ścian poprzez układanie kolejnych warstw bloczków styropianowych (metodą na mijankę), które łączone są bardzo szybko i łatwo - na pióro i wpust. Warto tutaj zaznaczyć, że producenci takich materiałów dostarczają wszystkie niezbędne elementy do budowy całej konstrukcji budynku, czyli pustaki do budowy ścian zewnętrznych, specjalnie wzmocnione bloczki szalunkowe do szalunku traconego, kształtki na nadproża, wieńce, a nawet elementy dachowe. Połączone bloczki nie wymagają spoinowania, ale należy je wypełnić betonem. To właśnie dzięki temu przegrody są bardzo trwałe i wytrzymałe - nie trzeba się zatem martwić, że zostaną zdmuchnięte przez silniejszy poryw wiatru. Co ważne, styropian jest standardowo używany do termoizolacji (ma bardzo niski współczynnik przenikania ciepła), a więc wybudowane z niego ściany nie potrzebują już dodatkowej warstwy izolacyjnej. To znacznie ułatwia realizację inwestycji, a także wpływa na jej niższy koszt. Dom ze styropianu - jakie warunki techniczne musi spełniać? Specyfika technologii budowy domu ze styropianu wymaga przestrzegania pewnych zasad. Przede wszystkim budynek nie może mieć więcej niż 3-4 kondygnacje. Dość ważne jest również dokładne wypoziomowanie fundamentów, ponieważ wszelkie niedociągnięcia w tym zakresie będą niemożliwe do zniwelowania podczas wznoszenia ścian ze względu na bezspoinowe łączenie bloczków. Gotowe ściany budynku powinny mieć grubość od 25 do 45 cm. Wymagają one dodatkowego zbrojenia – konstrukcję budynku wzmacnia się najczęściej specjalnymi drabinkami stalowymi lub siatką z włókna szklanego. Szczególnie należy wzmocnić narożniki oraz otwory okienne i drzwiowe. Warto też wiedzieć, że w domach ze styropianu instalacje montuje się w pustakach, w specjalnych osłonkach. Niezwykle ważną kwestią jest wykonanie odpowiedniej wentylacji w domu z ekolitu. Materiał ten bowiem nie „oddycha” tak jak tradycyjne pustaki czy bloczki, a więc może powodować gromadzenie się wilgoci w budynku. Specjaliści zalecają montaż wentylacji mechanicznej, a nawet klimatyzacji, ponieważ standardowa wentylacja grawitacyjna może okazać się niewystarczająca. Jak wybrać styropian do wybudowania styropianowego domu? Na pustaki i kształtki przeznaczany jest styropian o najwyższej klasie twardości, co przekłada się na odpowiednią wytrzymałość gotowych elementów. Chodzi tutaj jednak o odporność nie tylko na uszkodzenia mechaniczne (np. kruszenie), ale także na skrajne temperatury, wilgoć, czy substancje chemiczne. Wybierając materiał budowlany, warto zwrócić uwagę na współczynnik przenikania ciepła pustaków lub bloczków. Najlepsze materiały mają go na poziomie 0,1- 0,3 W/(m2 x K). Ich zastosowanie pozwala wznieść budynek spełniający najwyższe wymagania pod względem energooszczędności. Istotnymi parametrami, które należy sprawdzić, są także te dotyczące wagi materiałów oraz ognioodporności. Jakie materiały są potrzebne do budowy domu ze styropianu? Najważniejszym materiałem potrzebnym do budowy domu ze styropianu są oczywiście elementy styropianowe, na które składają się: pustaki lub bloczki do wznoszenia ścian, bloczki szalunkowe ze specjalnymi klamrami, elementy do budowy narożników, nadproży, wieńców oraz konstrukcji dachu. Oprócz tego istotnym materiałem jest mieszanka betonowa do wypełniania pustaków. Najlepiej, jeśli jest to beton klasy C12 lub C15, który odznacza się odpowiednią trwałością i wytrzymałością na czynniki zewnętrzne. Ile kosztuje budowa domu z bloczków styropianowych? Na koszt budowy domu ze styropianu wpływa wiele czynników. Kluczowa jest cena bloczków styropianowych, która oscyluje w okolicach 50 zł za sztukę. Niestety firm dostarczających takie materiały jest wciąż niewiele na polskim rynku, co ma również wpływ na ceny. Warto jednak pamiętać, że dom ze styropianu wznoszony jest znacznie krócej niż metodą tradycyjną – można go wybudować nawet w 3-4 miesiące, co przekłada się na całkowity koszt budowy. Co więcej, inwestycję można zrealizować metodą gospodarczą, która uważana jest za najbardziej oszczędną. Na oszczędności wpływa także fakt braku konieczności montażu warstwy izolacyjnej. Szacunkowo dom ze styropianu może być więc nawet 10% tańszy niż jego odpowiednik wzniesiony metodą tradycyjną. Oczywiście na ostateczne wydatki będzie wpływał także sposób wykończenia budynku, czy rodzaj pokrycia dachowego. Z tego względu przed podjęciem decyzji o wykorzystaniu tej technologii warto sporządzić dokładny kosztorys dla konkretnego projektu domu, by przekonać się, czy inwestycja będzie opłacalna. Jak wykonać termoizolacje domu ze styropianu? Ściany wzniesione z ekolitu nie wymagają dodatkowej warstwy izolacyjnej, ponieważ same w sobie zapewniają odpowiednią izolacyjność cieplną. Przegroda wykonana ze styropianu o grubości 25 cm ma U = 0,28 W/(m²K). Na doskonałe parametry cieplne wpływa także szczelność połączeń pustaków, która ogranicza do minimum ryzyko powstania mostków termicznych. Należy jednak pamiętać, że termoizolacyjność budynku duży wpływ mają okna i drzwi, które warto wybrać o odpowiednim współczynniku przenikania ciepła. Jak wykończyć dom wykonany ze styropianu? Dom ze styropianu zwykle pokrywa się tynkiem. Wcześniej jednak należy do jego położenia odpowiednio przygotować ścianę poprzez szlifowanie i nałożenie siatki z włókna szklanego. Najczęściej stosuje się tynk cienkowarstwowy, który potem jest malowany farbą o wybranym kolorze. Należy mieć świadomość, że styropian jest wrażliwy na promieniowanie słoneczne, dlatego warto rozważyć zastosowanie na elewacji jakiejś okładziny np. z drewna lub klinkieru. Ściany wewnętrzne w budynku stryropianowym najłatwiej wykończyć za pomocą płyt gipsowo-kartonowych. Dowiedz się: Jakie wyróżniamy rodzaje ścian? Czy dom wykonany ze styropianu jest energooszczędny? Właściwości termoizolacyjne styropianu sprawiają, że wzniesiony z niego dom jest energooszczędny. Jest to jedna z największych zalet tego materiału i tej technologii budowy, ponieważ bez konieczności stosowania dodatkowych warstw izolacyjnych można wybudować budynek spełniający wyśrubowane normy w zakresie energooszczędności. Jak się okazuje, można również wznieść dom pasywny ze styropianu, jednak w tym przypadku konieczne jest zastosowanie specjalnej odmiany tego materiału, mianowicie w formie dużych płyt i z dodatkiem grafitu. Wówczas jego współczynnik przenikania ciepła wynosi zaledwie 0,1 W/(m2 x K). Dla uzyskania odpowiednich parametrów izolacyjnych wskazane jest również wzniesienie ścian o grubości 45 cm. Dlaczego warto zdecydować się na budowę domu ze styropianu? Wybór technologii budowy domu wymaga przemyślenia wielu kwestii. Ta wykorzystująca lekkie bloczki styropianowe z pewnością jest warta rozważenia – głównie ze względu na szybki czas realizacji inwestycji, niskie koszty budowy oraz doskonałe parametry termoizolacyjne budynku, jakie można osiągnąć niewielkim kosztem i niskim nakładem pracy. Jest to z pewnością dobre rozwiązanie dla inwestorów, którym zależy na czasie i realnych oszczędnościach. W szczególności tę metodę wznoszenia domu poleca się osobom planującym budowę metodą gospodarczą, ponieważ jest ona wyjątkowo prosta i nie wymaga ani zaawansowanej wiedzy technicznej, ani specjalnego doświadczenia. Wady i zalety budowy domu ze styropianu Jak dotąd wymienialiśmy niemal same zalety domów ze styropianu, jednak technologia ta nie jest pozbawiona wad. Przed podjęciem decyzji o jej zastosowaniu warto więc mieć świadomość wszystkich jej plusów i minusów. Poniżej przedstawiamy najważniejsze zalety i wady budynku z bloczków styropianowych. Dom ze styropianu – zalety łatwy sposób budowy – możliwość wzniesienia budynku metodą gospodarczą, szybki czas realizacji inwestycji – nawet w 3-4 miesiące, niskie koszty – wynikające ze stosunkowo niskiej ceny materiałów, krótkiego czasu budowy, braku stosowania warstwy izolacyjnej oraz z nieskomplikowanej technologii, duże możliwości w zakresie wyboru projektu domu – ze styropianu można wznieść w zasadzie budynek o każdej architekturze, wysoka trwałość i wytrzymałość konstrukcji, energooszczędność wynikająca z doskonałych parametrów dotyczących izolacyjności cieplnej (możliwość wybudowania domu pasywnego ze styropianu). Dom ze styropianu – wady ograniczenia dotyczące liczby kondygnacji, konieczność zastosowania odpowiedniej wentylacji (najlepiej mechanicznej z rekuperatorem), ograniczenia dotyczące montażu na ścianach we wnętrzu domu ciężkich elementów wyposażenia (np. zawieszenia masywnych szafek kuchennych), wrażliwość styropianu na promieniowanie słoneczne – wzniesiony budynek należy szybko pokryć tynkiem lub okładziną, wymagana duża dokładność przy budowie fundamentów ze względu na brak możliwość późniejszego wyrównania poziomów przy pomocy zaprawy (pustaki ze styropianu łączy się bezspoinowo). W Polsce powstaje coraz więcej domów mieszkalnych ze styropianu, jednak wciąż jest to niszowa technologia, która po pierwsze, nie jest szerzej znana, po drugie, budzi wiele obaw. Znacznie chętniej z bloczków styropianowych budowane są budynki gospodarcze, garaże, czy obiekty przemysłowe lub usługowe. Inwestorzy, którzy jednak zdecydowali się na dom ze styropianu, bardzo chwalą sobie zarówno samą metodę budowy, jak też jej efekty. Budynki takie są bowiem bardzo ciepłe, estetyczne i ekonomiczne w eksploatacji. Warto pamiętać, że energooszczędność jest jedną z najważniejszych zalet takich domów, która przekłada się na niskie koszty ogrzewania, a więc realne oszczędności finansowe. Sprawdź: Jakie ogrzewanie stosować w domu energooszczędnym? Ile lat przetrwają domy z nowoczesnej ceramiki, czas dopiero pokaże. To samo dotyczy betonu komórkowego, który jest niewiele młodszy od pustaków Ceramika i beton komórkowy - dwa najpopularniejsze materiały budowlane. Pierwszy z jakością potwierdzoną przez stulecia, drugi o uznanie musiał zabiegać. Podejmujemy próbę porównania betonu komórkowego i ceramiki, z nadzieją, że ułatwi to dokonanie właściwego wyboru materiału do budowy domu. Ceramika i beton komórkowy to produkty do budowy domu, które sprawdzają się doskonale i sprzedawane są w ogromnych ilościach. Oba też mają po równo zalet i wad, a wokół nich narosło równie dużo mitów. Zaryzykujemy twierdzenie, że nie ma złych budulców, bywają tylko źle wykorzystywane. Potwierdzają to doświadczenia osób niezadowolonych z efektów budowy. To, co często uznają za wadę produktu, jest konsekwencją braku dopasowania go do warunków i potrzeb, a jeszcze częściej skutkiem niepoprawnego murowania, zaizolowania i wykończenia. Poddajemy wnikliwej analizie cechy betonu komórkowego i ceramiki, żeby wskazać mocne i słabe strony tych budulców. Ich znajomość powinna pomóc dokonać świadomego wyboru z czego zbudować dom oraz uniknąć kosztownych budowlanych błędów i wpadek. Który materiał jest mocniejszy: beton komórkowy czy ceramika? Solidny dom to taki, który ma mocną konstrukcję i jej właściwości nie będą się pogarszały wraz z upływem czasu. Inwestorzy zdają sobie z tego sprawę i dlatego zwracają uwagę, by ich budynek nie został zbudowany z „byle czego”. Świadectwo trwałości wystawiają betonowi komórkowemu i ceramice licznie wznoszone z nich budynki. W zdecydowanej większości po wielu latach mają się znakomicie, a jeśli nawet wystąpiły w nich wady i usterki, ich przyczyną okazują się zwykle błędy projektowe i wykonawcze. Beton komórkowy i ceramika nie są to materiały konstrukcyjne na wieżowce, sprawdzają się natomiast doskonale w przypadku domów do kondygnacji. Kto chciałby wznieść solidny dom z betonu komórkowego, powinien kupić bloczki o dużej gęstości – 500-600 kg/m3. Ich duża wytrzymałość na ściskanie idzie niestety w parze z gorszą izolacyjnością termiczną w porównaniu z bloczkami o mniejszej gęstości 350-400 kg/m3 przeznaczonymi do wznoszenia ścian jednowarstwowych. Trwałość ceramiki obrazuje wiele zabytkowych budowli, ale trzeba brać pod uwagę, że zbudowano je z cegieł, a nie pustaków, tym bardziej poryzowanych. Ich gęstość to około 600-900 kg/m3, a wytrzymałość na ściskanie – od 7,5 do 20 MPa, podczas gdy cegły 20-30 MPa, a betonu komórkowego od 1,5 do 6 MPa. Beton komórkowy i ceramika poryzowana: nasiąkliwość Beton komórkowy i pustak ceramiczny - oba produkty mają porowatą strukturę, zatem są podatne na kapilarne podciąganie wody. Przed nim jednak zabezpieczać powinna hydroizolacja pozioma w ścianach. W deklaracjach wielu producentów betonu komórkowego próżno szukać informacji o nasiąkliwości lub choćby absorpcji wody w wyniku podciągania kapilarnego. Szybciej znajdziesz takie dane w materiałach informacyjnych producentów ceramiki, choć też nie u wszystkich. Nasiąkliwość można porównywać na wiele sposobów. W książce J. Jadczaka i R. Jarmontowicza „Buduję dom z ceramiki” przeczytamy, że nasiąkliwość wyrobów z ceramiki poryzowanej wynosi do 28% ich masy, a jeśli chodzi o bloczki z betonu komórkowego, mieści się ona w przedziale 24-37% masy w zależności od gęstości elementów. Miej jednak świadomość, że (zakładając, że fundamenty są właściwie zaizolowane) nasiąkliwość przestaje mieć aż takie znaczenie po prawidłowym wykończeniu ścian. Ocieplone od zewnątrz i otynkowane tynkiem akrylowym, a od wewnątrz zabezpieczone farbą akrylową, a zwłaszcza lateksową, nie będą miały możliwości zamoknąć. Wysoka paroprzepuszczalność zarówno ceramiki poryzowanej, jak i betonu komórkowego sprawia, że szybko wysychają. Należy tylko zadbać o to, żeby były suche w momencie umieszczania na nich okładzin, które nie przepuszczają pary wodnej, bo po tym wysychanie znacznie się wydłuży. Po wykończeniu ścian wystarczająca do tego, by nie gromadził się w nich nadmiar wilgoci, jest normalnie działająca wentylacja pomieszczeń. Kto mimo wszystko obawia się wilgoci w ścianach, może ocieplić i wykończyć mury materiałami o wysokiej paroprzepuszczalności. Inną cechą jest zawartość wilgoci technologicznej w budulcu. Zgodnie z wynikami badań ITB w domu o powierzchni 130 m2, zbudowanym z ceramiki, jest jej około 680 l. Dla innych materiałów, w odniesieniu do takiej samej powierzchni budynku, wynosi ona od 4000 do 10 000 l. Ceramika mieści się więc pod tym względem w ścisłej czołówce. Warto w tym miejscu podkreślić, że szybko budowany i wykańczany dom, którego ściany nie zdążą całkowicie odeschnąć po budowie, jest w początkowym okresie eksploatacji mniej ekonomiczny, bo izolacyjność termiczna ścian jest wówczas niższa, niż powinna, i trzeba zużywać więcej energii cieplnej, by zapewnić sobie komfort w chłodne dni. Dotyczy to głównie domów o ścianach jednowarstwowych. Autor: Andrzej T. Papliński Woda grozi głównie domom w trakcie budowy. Ale zarówno beton komórkowy, jak i ceramika po deszczu szybko wysychają i można kontynuować prace Izolacyjność cieplna betonu komórkowego i ceramiki Zwolennicy bloczków z betonu komórkowegonieustannie przypominają, że ich izolacyjność termiczna jest wyższa niż pustaków z ceramiki poryzowanej. Trudno się z tym nie zgodzić. Współczynnik przewodzenia ciepła (λ) betonu komórkowego wynosi od 0,085 W/( dla bloczka o klasie gęstości 300 do 0,180 W/( dla bloczka o klasie 700 (im niższa wartość λ, tym lepsza izolacyjność cieplna). Natomiast najcieplejsze pustaki ceramiczne to te, których otwory wypełnia wełna mineralna. Deklarowana wartość ich współczynnika λ wynosi 0,080-0,085 W/( Dla poryzowanych, ale bez wypełnienia – 0,105-0,280 W/( To gorzej niż w przypadku betonu komórkowego, ale nie można powiedzieć, że różnica jest ogromna. Przeczytaj też: Beton komórkowy - jakie wymiary bloczka wybrać? >>> Gdy ściany domu i tak mają być ocieplane od zewnątrz, można uznać, że nie ma znaczenia. A przy obecnie obowiązujących wymaganiach dotyczących ochrony cieplnej budynków wznoszenie ścian jednowarstwowych nie jest najlepszym pomysłem. Maksymalna wartość współczynnika przenikania ciepła U ścian zewnętrznych wynosi od 2021 r. już tylko 0,20 W/( Aby spełnić taki wymóg: ściana jednowarstwowa z betonu komórkowego 300 lub 400 musi mieć grubość 48 cm, ściana jednowarstwowa z ceramiki poryzowanej – 44 cm (38 cm – przy ociepleniu ścian tynkiem termoizolacyjnym). Takie same parametry cieplne można uzyskać, wznosząc mur grubości 24-25 cm z materiałów o większej gęstości i stosując dodatkową izolację grubości 10-12 cm. Do tego nieznacznie grubsza warstwa izolacji zapewni współczynnik U znacznie lepszy, niż wymagają przepisy. Zatem ściana dwuwarstwowa tej samej grubości co jednowarstwowa zapewnia mniejsze straty ciepła i do tego na ogół okazuje się tańsza. Izolacyjność akustyczna betonu komórkowego i ceramiki Komu nie marzy się cichy dom? Czasami o to niełatwo, szczególnie kiedy działka położona jest w miejscu gęsto zabudowanym, w pobliżu ruchliwej drogi, szkoły, boiska. Czy cisza we wnętrzach zależy od tego, z czego są ściany? Podobnie jak w przypadku izolacyjności termicznej skuteczność izolacji akustycznej jest taka jak jej najsłabszego ogniwa. Można zbudować masywne ściany, ale niewiele to pomoże, jeśli wstawisz przy tym najtańsze okna o małej szczelności dźwiękowej. Przeszklenia i drzwi w największym stopniu decydują o zatrzymaniu hałasów. Izolacyjność akustyczną materiałów i przegród określa wskaźnik ważony Rw, którego wartość podaje się w decybelach [dB]. Izolacyjność ścian wewnętrznych – zarówno nośnych, jak i działowych – opisuje wskaźnik oceny izolacyjności akustycznej RA1. Im jego wartość jest wyższa, tym lepsza izolacyjność. Wskaźnik RA2 stosowany jest do opisania izolacyjności akustycznej ścian zewnętrznych. W porównaniu ze wskaźnikiem Rw, wskaźniki RA1 i RA2 uwzględniają wiele dodatkowych czynników mogących pogarszać izolacyjność akustyczną ściany w warunkach rzeczywistych. Przeczytaj też: Ściany, stropy, nadproża z betonu komórkowego >>> Izolacyjność akustyczna ścian ma większe znaczenie, gdy mowa o hałasie generowanym wewnątrz domu. Tu faktycznie liczy się izolacyjność budulca, z którego wzniesiesz ściany nośne i działowe, choć i w tym przypadku drzwi również mogą stanowić słabe ogniwo. Największe wymagania stawia się ścianom międzylokalowym, w przypadku których izolacyjność akustyczna materiału ma kolosalne znaczenie. Jak pod tym względem prezentują się analizowane materiały? Najprościej będzie porównać ich wskaźniki izolacyjności akustycznej Rw. Dla betonu komórkowego klasy 700, a więc najbardziej masywnego, wynosi on nawet 40 dB przy grubości muru 12 cm i 48 dB przy grubości 36 cm. Izolacyjność akustyczna częściej stosowanych bloczków klasy 400 wynosi około 38 dB dla ściany grubości 24 cm. Ceramika poryzowana ma wskaźnik Rw minimum 42 dB przy grubości 12 cm. Ściana działowa grubości 6,5 cm wykonana z ceramiki ma wskaźnik izolacyjności akustycznej Rw na poziomie 37 dB, a ściana międzylokalowa grubości 25 cm – 53 dB. Jak widać, w tej konkurencji lepsza okazuje się ceramika. To jednak nie wszystko. W ofercie niektórych jej producentów znajdziemy też specjalne pustaki akustyczne. Mają wskaźnik Rw na poziomie 55 dB. Łatwość budowy: beton komórkowy czy ceramika poryzowana Dziś domy na ogół wznoszą specjalistyczne firmy, ale wciąż jeszcze trafiają się inwestorzy skłonni obniżyć koszty budowy poprzez rezygnację z zatrudniania murarzy. Samodzielna budowa to także remedium na coraz większe kłopoty ze znalezieniem dobrych wykonawców i niewątpliwie wyzwanie dające powód do dumy po jego ukończeniu. Wówczas bardzo liczy się łatwość przenoszenia, obróbki i montażu materiału, brak konieczności używania drogich i trudnych w obsłudze narzędzi, a przede wszystkim to, żeby materiał wybaczał drobne braki doświadczenia. Pod tym względem zdecydowanie wyróżnia się beton komórkowy. Bloczki są duże i stosunkowo lekkie, a dzięki temu łatwe do noszenia i ustawiania. Ich porowatość ułatwia cięcie, do czego wystarczy ręczna piła z hartowanymi zębami. Kolejny plus to łatwe szlifowanie bloczków z betonu komórkowego – przy użyciu taniego ręcznego tarnika da się skorygować drobne krzywizny, odchyłki od pionu i poziomu. W betonie komórkowym bardzo łatwo się wierci (bez udaru), wycina otwory i żłobi kanały na przewody instalacyjne (ręczną bruzdownicą). Przeczytaj też: Zasady murowania z betonu komórkowego >>> Ceramika jest mniej przyjazna niedoświadczonym murarzom. Aby skracać bloczki, potrzeba piły mechanicznej. Ciężar elementów jest porównywalny, ale nie mają one uchwytów do transportowania, takich jak niektóre bloczki z betonu komórkowego. Murując ściany na cienką spoinę, a to obecnie bardzo popularna metoda, trzeba zwracać ogromnie dużo uwagi na właściwe wypoziomowanie pierwszej warstwy pustaków. Jakakolwiek nierówność zostanie bowiem powielona w kolejnych warstwach – pustaków nie da się wyrównać z wierzchu tarnikiem tak jak białych bloczków. Bardziej kłopotliwe jest także wiercenie i wycinanie kanałów lub większych otworów w ceramice poryzowanej. Natomiast ogromnym ułatwieniem jest możliwość murowania na specjalną pianę poliuretanową. Nanosi się ją pistoletem, prosto z puszki. To duże ułatwienie w porównaniu ze zwykłymi zaprawami, które trzeba najpierw rozrabiać wodą, a później starannie nakładać kielnią lub specjalnym podajnikiem skrzynkowym. Oczywiście murowanie na piankę przyśpiesza budowę. Trzeba jednak wiedzieć, że w ten sposób można wznosić ściany tylko z pustaków specjalnie szlifowanych. Autor: REYMIX Beton komórkowy jest łatwiejszy do samodzielnej budowy. Elementy są bowiem w miarę lekkie, duże i łatwe w obróbce Z czego najłatwiej zbudować dom? Zalety betonu komórkowego Beton komórkowy czy ceramika poryzowana: wpływ na zdrowie Na początek uspokajamy – wszystkie produkty dopuszczone do stosowania w budownictwie i zastosowane w zgodzie ze swoim przeznaczeniem są neutralne dla naszego zdrowia. I beton komórkowy, i ceramika powstają z produktów naturalnych. Pierwszy z piasku, cementu, wody, wapna i niewielkiej ilości gipsu, druga – z gliny. Teorie spiskowe sugerują, że to tylko oficjalna wersja i nie wiemy o całej tablicy Mendelejewa dodawanej do obu produktów. Prawda wygląda mniej dramatycznie. Aby mógł powstać beton komórkowy, niezbędny jest proszek aluminiowy, działający podobnie jak proszek do pieczenia dodany do ciasta. Dzięki niemu tworzą się w betonowej masie pory wypełnione powietrzem. Przed uformowaniem pustaków do gliny dodawane są natomiast pył drzewny lub trociny. Niekiedy zastępuje się je porowatym materiałem ilastym – iłołupkiem kajprowym. Czasem pojawiają się jeszcze barwniki (rynkową ciekawostką były bloczki z betonu komórkowego o jasnozielonym kolorze). W obydwu materiałach nieobecne są agresywne chemikalia mogące pogorszyć stan naszego zdrowia. Z pewnością zaś więcej szkodliwych substancji emitują niektóre materiały wykończeniowe – meble, elementy wyposażenia. Przeczytaj też: Pustaki ceramiczne opinie. Fakty i mity na temat pustaków >>> Dość kontrowersyjną kwestią jest natomiast promieniotwórczość. Brzmi groźnie i inwestorzy z lękiem podchodzą do doniesień ostrzegających przed promieniowaniem wydostającym się z budulca. Zupełnie niepotrzebnie, bowiem naturalne pierwiastki promieniotwórcze – potas K-40, rad Ra-226 oraz tor Th-228 – zawierają wszystkie materiały pochodzenia mineralnego, w tym także różnego rodzaju materiały budowlane. Poziom promieniowania gamma tych pierwiastków określa wskaźnik aktywności f1. Wskaźnik f2 określa natomiast zawartość radu Ra-226 wyrażony w bekerelach na kilogram. Promieniowanie pochodzące od materiałów budowlanych stanowi zaledwie około 10% całego, na jakie narażony jest człowiek. Ceramika należy do grupy materiałów konstrukcyjnych o wysokiej promieniotwórczości naturalnej. Nie oznacza to jednak, że świeci w nocy i zamienia mieszkańców w mutanty. Emitowane przez nią promieniowanie jest na tyle niskie, że nie oddziałuje na nasz organizm (f1 = 0,54-0,64 (f2 – 53-70 Bq/kg)). Jego wartość jest niższa niż dla drewna powszechnie uznawanego przecież za materiał naturalny i zdrowy. Beton komórkowy piaskowy, czyli biały, ma jeszcze niższe wskaźniki aktywności f1 = 0,11-0,24, f2 = 11- 20 Bq/kg. Zgodnie z Rozporządzeniem o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki ich usytuowanie wartość aktywności f1 nie może przekraczać o więcej niż 20% wartości 1, a f2 – 200 Bq/kg (f1≤1,2 oraz f2≤240). Aby mieć pewność, że dany produkt jest całkowicie bezpieczny, zawsze warto zerknąć na dane zawarte w Deklaracji Właściwości Użytkowych udostępnianej przez producenta. Autor: H+H Beton komórkowy więcej wybacza amatorom. Wszelkie nierówności łatwo się niweluje tarnikiem Beton komórkowy czy ceramika: porównanie Ceramika Beton komórkowy jej właściwości termoizolacyjne zależą od rodzaju wyrobów. Tradycyjna słabo chroni budynek przed ucieczką ciepła, poryzowana dzięki zamkniętym mikroskopijnym porom wypełnionym powietrzem ma dobrą izolacyjność cieplną; jest to materiał o dużej wytrzymałości; zarówno ceramika tradycyjna, jak i poryzowana nie jest materiałem lekkim. Trudno się ją przycina, łatwo się kruszy, dlatego ilość odpadów może być duża; im cięższe elementy, tym lepszą mają izolacyjność akustyczną. Najlepsze właściwości ma cegła pełna; nasiąkliwość zależy od struktury ceramiki i sposobuwypalania. Najmniej nasiąkliwa jest cegła klinkierowa, dzięki czemu można stosować ją na zewnątrz, najbardziej – pustaki, które trzeba chronić przed zamakaniem; wiele wyrobów ceramicznych (także tradycyjnych) ma profilowane boki, aby można je było łączyć zaprawą tylko w spoinach poziomych – przyspiesza to murowanie. Najszybciej muruje się ściany z pustaków poryzowanych, bo mają duże wymiary; wznosi się z niej wszystkie rodzaje ścian: zewnętrzne jednowarstwowe, dwuwarstwowe, warstwę zewnętrzną i wewnętrzną w ścianach trójwarstwowych, wewnętrzne ściany konstrukcyjne i działowe; cegłę licową i klinkier eksponuje się we wnętrzach: na ścianach, obudowach kominków i filarach; ma porowatą strukturę, dzięki czemu jest lekki i ma właściwości termoizolacyjne; jest ciepły, więc ściana może być cieńsza; jest miękki i łatwy w obróbce. Podczas przycinania powstaje niewiele odpadów; łatwo go uszkodzić, np. podczas transportu; ponieważ ściana jest lekka, słabo izoluje akustycznie; jest dość nasiąkliwy, dlatego i bloczki, i ściany trzeba chronić przed długotrwałym kontaktem z wodą; ze względu na porowatą strukturę i dużą nasiąkliwość nie nadaje się na materiał elewacyjny i nietynkowane elementy małej architektury; boki bloczków mogą być wyprofilowane, co pozwala je łączyć bez zaprawy w spoinie pionowej; duże elementy pozwalają szybko wzniesść mur; można z niego murować wszystkie rodzaje ścian: zewnętrzne jednowarstwowe (bez ocieplenia), zewnętrzne warstwowe, wewnętrzne konstrukcyjne, działowe; może posłużyć do wykonania innych elementów budynku: z kształtek U i belek można zrobić nadproża, a płytkami z ociepleniem obudować wieńce stropowe oraz słupki w ściance kolankowej; producenci oferują też elementy prefabrykowane: pustaki stropowe, płyty stropowe i dachowe; nadaje się do budowy półek i szafek kuchennych, obudowy kominka i urządzeń w łazience; Bogactwo asortymentu: kompletne systemy murowe Ci, którzy obawiają się błędów wykonawczych, za ważna zaletę powinni uznać możliwość zakupu u tego samego producenta wielu kompatybilnych materiałów. Budynek nie składa się tylko ze ścian, a te z samych bloczków lub pustaków. Trzeba też z czegoś zrobić nadproża, wieńce, stropy, dach. Kompletny system to duże ułatwienie i dla wykonawców, i inwestorów. Niestety, jedynie nieliczni producenci zapewniają rzeczywiście kompletne systemy murowe, w dodatku nie każdy z ich składników jest zawsze dostępny od ręki w magazynie. Gdy budujemy z betonu komórkowego, możemy liczyć na prefabrykowane belki nadprożowe, kształtki U do budowy nadproży i słupów, płytki wieńcowe, stropy gęstożebrowe z wypełnieniem z betonu komórkowego, a także duże płyty prefabrykowane. Buduje się z nich gazobetonowe stropy, balkony, ściany działowe, a nawet dachy skośne. Pewna firma proponuje też panele do budowy ścian działowych, czyli elementy o wymiarach 220 x 300 cm, których po zamontowaniu nie trzeba nawet tynkować, oraz gazobetonowe bloczki do ocieplania ścian od wewnątrz. Producenci ceramiki oferują osłony mechanizmu rolet okiennych i ceramiczną odmianę kształtek U. W asortymencie niektórych producentów ceramiki znajdziemy też coś, czego wytwórcy betonu komórkowego nie mają. To ceramiczne nadproża umożliwiające montaż mechanizmu poruszającego rolety zewnętrzne. Przy ich wbudowaniu w mur skrzynki z roletą nie trzeba przykręcać nad oknem lub w świetle okna. Ponadto z ceramiki produkowane są kształtki i pustaki wieńcowe, stropy gęstożebrowe oraz pustaki do budowy kanałów wentylacyjnych, a nawet kompletne systemy kominowe z obudową wkładu, których nie mają w ofercie producenci betonu komórkowego. Autor: Andrzej T. Papliński Z ceramiki wytwarza się pustaki wentylacyjne, których nie produkuje się z betonu komórkowego Sonda Ściany zewnętrzne w Twoim domu są lub będą z: ceramiki tradycyjnej ceramiki poryzowanej silikatów betonu komórkowego drewna keramzytobetonu gliny

budowa domu z bloczków betonowych